Pleegkinderen

Mijn zes pleegkinderen

Tot 1994 had de familie Shrestha in Thimi, Bhaktapur een eenvoudig maar gelukkig leven met hun vijf dochters: Sangitta, Samittha, Anita, Purnima, Anima en hun zoontje Samir. Ze woonden in een twee-kamerwoning op de eerste verdieping in het centrum van Thimi. Op de begane grond hadden vader en moeder Shrestha een kleine specerijenshop.

Het gezin kon nauwelijks rondkomen, maar tóch gingen de twee oudste dochters naar school: héél modern voor 1994 als je bedenkt dat slechts 15% van alle Nepalese meisjes naar school gaat.

In 1994 verongelukken beide ouders. Het verdriet is groot, het verlies ondragelijk. Alle familieleden komen bijeen en besluiten dat de zes kinderen naar hun tante in Gatthagar gaan verhuizen. Zij is schoolhoofd van de Puja English Secondary School, waar ik tijdens mijn vrijwilligerswerk in 2002 les geef. Ik woon in het huis van het schoolhoofd, werk op haar school als leerkracht en 's avonds geef ik bijles aan twaalf kinderen die in ons huis ondergebracht zijn, waaronder deze zes weeskinderen. Na drie maanden vrijwilligerswerk in 2002 verblijf ik in 2003 wederom één maand in Nepal om deze school te helpen. 

Vanaf  mijn vrijwilligersperiode in 2002 ondersteun ik deze zes weeskinderen financieel. De kinderen bombarderen mij tot hun moeder en we bespreken adoptie. Dit is vanwege de zeer strenge regels in Nepal en de hoge kosten onmogelijk en samen besluiten we dat onderwijs belangrijker is dan adoptie-papieren. In 2004 geef ik mijn vaste baan en al mijn zekerheden in Nederland op, om als reisleidster te gaan werken in India en Nepal om zo dichter bij deze zes weeskinderen te kunnen zijn.

In 2002 is Samir de jongste 8 jaar, Anima, 11 jaar, Purnima 12 jaar, Anita 15 jaar, Samittha 16 jaar en Sanghitta 17 jaar. We delen lief en leed en onze band is hecht en oprecht. De kinderen studeren en ik kan door mijn bijzondere baan vaak in Nepal zijn zodat ik de kinderen kan ondersteunen in hun groei naar volwassenheid. Sinds 2016 hebben alle kinderen een HBO- of universitaire opleiding afgerond. Anima, Anita en Samir werken nu voor onze Nepalese NGO: All Angels Nepal. Anima studeerde MBA in Kathmandu en is president van onze NGO. Samir deed hogere hotelschool in Kathmandu maar het werkeloosheidspercentage in Nepal is 50%, dus werk vinden was moeilijk. Hij begeleidt nu onze zonne-energie projecten. Anita volgde een opleiding maatschappelijk werk, maar vanwege een zwaar ongeluk en revalidatie in 2013 is ze in 2014 omgeschoold tot coupeuse. Anita geeft sindsdien naaicursussen verzorgt door onze stichting. Samittha is leerkracht op een school in Kathmandu en Sanghitta heeft een eigen basisschool met 125 leerlingen in Thimi. Purnima is sinds 2008 nooit meer in Nepal geweest maar voltooide haar bachelor in Public Health in december 2016 aan de universiteit van Tyler Texas.

Foto's 2002 - 2007

Moldiv_1494244934390 (1).jpg

21.JPG

27.jpgPurnima 2016.jpg

Foto's 2016 - 2017

Moldiv_1493929445575_resized_1_1.jpg

2018

2019- 2020

 

14 maart 2020. Een diner met drie van mijn pleegkinderen. Anita, Anima en Sanghita. In de nacht van 14 op 15 maart vertrok ik uit Nepal vanwege de Covid-19 pandemie en een aankomende lockdown. 

2021

April 2022. Na twee jaar een emotioneel weerzien met mijn pleegkinderen, Anima, Anita, Samir en Sangittha en hun kinderen Neeshu, Prodjin en Arjen. Purnima woont sinds 2008 in The USA en Samittha woont sinds 2019 in Gujarath India waar haar man een bedrijf heeft opgezet.