Nieuwsbrief 07-08-2008

07-08-2008

Namasté allemaal, 
 
Ik hoop dat jullie met volle teugen genieten van de mooie zomerdagen. 
 
Sinds de vorige nieuwsbrief is er veel goeds gebeurd. Ik schreef over Poornima, het weesmeisje uit Gatthaghar, dat in de USA studeert sinds januari 2008 en haar problemen in dit onmetelijke westerse land. Om haar maakte ik me zorgen en ik deed een oproep om haar te steunen. Dat is goed gelukt! In totaal is er t.n.v. Poornima een bedrag van maar liefst 1.700 euro overgemaakt naar de Nepal rekening. 
 
Bij deze wil ik degenen die Poornima gesteund hebben héél hartelijk bedanken. Fantastisch! Ze weet het nog niet en heeft op dit moment nog 4 baantjes waardoor ze van 06.00-22.00 uur moet werken, maar zodra de school begint krijgt ze dit overgemaakt! Het geld gaat dan rechtstreeks naar haar universiteit in Nebraska! 
 
Nog een goed bericht: de Bal Byabasayee School heeft 20 houten stoeltjes kunnen kopen, dankzij de 200 euro die Electro Van Gogh uit Venray overmaakte. Ik heb dit, zodra ik het kreeg, met nog eens 50 euro van de Nepal rekening overgemaakt naar de school. In april had Ramhari Pudasaini, het schoolhoofd, al geld gekregen van enkele gasten die de school bezochten en nu is het natuurkunde lokaal compleet ingericht! Ramhari was verheugd en bedankt de mensen die dit waargemaakt hebben. Hij is erg trots op zijn school die steeds mooier en moderner wordt! 
 
Jullie hebben het misschien al op de website gelezen: we hebben er een piepklein projectje bij. Tegenover de Bal Byabasayee School is een klein huis waar tien weeskinderen wonen met hun drie verzorgers. Van sommige kinderen zijn de ouders vermoord door de maoïsten; ze konden niet in hun bergdorp blijven en zijn daarom naar Kathmandu gehaald. Het is ontdekt door Ria, de vrijwilligster die 4 maanden op de Bal Byabasayee School gewerkt heeft. Ria heeft deze kinderen allemaal een nieuw schooluniform gegeven op de laatste dag dat zij in Kathmandu was. 
 
Ik besloten om een bezoek te brengen aan dit weeshuisje en te kijken wat ik kan betekenen voor hen. Met 2.500 euro per jaar kan dit weeshuisje zelfstandig draaien! D.w.z. dat alle kinderen dan voeding, kleding en scholing kunnen krijgen. De schooluniformen hebben ze al en ik ga in september voor FOX Vakanties weer een schitterende combinatiereis begeleiden door Tibet en Nepal... Waarschijnlijk is er wel even tijd om bij deze tien kids te gaan kijken. Ik heb vertrouwen in dit kleine zelfstandige project! 
 
Meer goed nieuws: Enkele weken geleden kreeg ik bericht van Krishna, een dove man die samen met zijn vrouw een heel klein bedrijfje heeft. Hij verkoopt leuke zijden buideltjes en portefeuilles in het hartje van Kathmandu. Ik ken hem al jaren en koop altijd enkele zakjes bij hem om hem te steunen. Hij is van de laagste kaste, kan niet lezen en schrijven en is ook nog doof! Zijn vrouw is ziekelijk en ze wonen met hun twee kleine kindjes in een golfplaten huisje van 2 bij 3 meter! Hij wil niet bedelen en verkoopt daarom op straat zijn zelfgemaakte zakjes van reststoffen van een kleermaker. 
 
Ik kreeg een brief van hem (geschreven door iemand anders omdat hij analfabeet is) met een noodkreet. Zijn vrouw was ernstig ziek en zou sterven zonder ziekenhuisopname. Ik ken de man en weet dat hij nooit iets vraagt voor zichzelf en heb 200 euro overgemaakt voor de behandeling van zijn vrouw. Ik heb alle ziekenhuisrapporten, -rekeningen en scans ontvangen! Daar had ik om gevraagd omdat ik zeker wil weten dat alles klopt! 

Gisteren kreeg ik bericht dat er een gezwel verwijderd is, dat zijn vrouw medicijnen krijgt en het iets beter gaat. Namens hen beiden moet ik alle Nederlanders bedanken voor de geweldige steun! Dit was eenmalig, maar ik vond dat ik iets moest doen voor dit gezin uit de allerlaagste kaste zonder zonnige toekomst. 
 
Intussen hebben jullie weer geld overgemaakt. Een gedeelte is bestemd voor de straatkinderen van Kathmandu en natuurlijk een klein gedeelte voor het weeshuisje. 
 
Ook zal ik in september, wanneer ik Chitwan bezoek, geld geven aan Tulsi Maghar, een ranger die toeristen uitleg geeft in het prachtige Chitwan Resort. Naast zijn werk als ranger heeft hij een programma opgezet voor het behoud en de bescherming van de neushoorns. In de primitieve Tharu dorpen wordt d.m.v. toneelspel en muziek duidelijk gemaakt dat de neushoorns beschermd moeten worden. Dit blijkt te werken want er wordt nu minder op deze bijzondere creaturen gejaagd! In 2005 zijn 120 neushoorns afgeschoten door stropers! Momenteel gaat het beter en worden er vele kleintjes geboren.
 
Het zijn voor ons allemaal kleine berichtjes, druppeltjes op een gloeiende plaat, iets waar we niet altijd bij stil staan! Maar voor deze Nepalese mensen zijn het grote wonderen om zo vooruit geholpen te worden. 
 
Ik weet dat ik de wereld niet kan redden... maar ieder mens die je kunt helpen is er één!
 
Met vriendelijke groeten,  

Angelique van Hoof