Nieuwsbrief 03-05-2011

03-05-2011

Namasté allemaal,

Naar aanleiding van de vele positieve reacties op de vorige nieuwsbrief hier de antwoorden op enkele van jullie vragen:

Hoe is het met Summitta, het Chepangmeisje?
Dit is het meisje dat wij een jaar lang steunden met kleding, schoolspulletjes en een kleine bijdrage die 8 keer per jaar aan de pleegmoeder gegeven is. Ik heb haar op 23 april gezien en zij maakt het erg goed. Ze is inmiddels 5 jaar oud. Ze leeft nog steeds bij de Gurungfamilie in de bergen en is helemaal opgenomen door de familie. De pleegmoeder kreeg enkele maanden geleden een financiële bijdrage van de vervoersmaatschappij die haar man doodgereden heeft in augustus 2010.

​​​
Babykleding versturen vanuit Nederland of kopen in Nepal?
De kleding uit Nepal is van zéér slechte kwaliteit. Kleding moet meestal in de rivier gewassen worden en onze Nederlandse kleding blijkt na diverse heftige wasbeurten nog steeds in goede vorm te zijn. Daarom blijven we voorlopig baby-en kinderkleding zenden naar Chitwan voor de Chepang Tribe en voor de pasgeborenen in het Bharatpur hospital. Dokter Raj, Tulsi en de andere leden van ons team zijn trouwens telkens onder de indruk van de mooie kleding die jullie sturen. Raj vertelde dat het telkens een feest is om zo'n mooie kleren uit te mogen delen.

Is het schooltje in Meghauli al klaar?
Na een noodoproep in maart voor het schooltje in Megahuli is er een mooi bedrag binnengekomen. De muren staan en de lokale bevolking is met het dak en de afwerking bezig! Op 14 april is het nieuwjaar in Nepal en de kinderen hebben een maand lang vrij. Dus ze kunnen binnenkort in een nieuw gebouwtje aan het nieuwe schooljaar beginnen. Ook is er schoolmateriaal en speelgoed gegeven vanuit Nederland.

Worden de naaimachines al gebruikt in Doranghi?
JA... er zijn 27 vrouwen in het dorpje die naailes krijgen van een leraar die voor 6 maanden ingehuurd is voor een maandsalaris van 5.000 rupees! Een normaal maandsalaris in Chitwan voor een dergelijke job is 3.000 rupees (30 euro). Maar wij willen kwaliteit voor de vrouwen en hebben de allerbeste leraar ingehuurd. De vrouwen zullen na 6 maanden verstel- en naaiwerk kunnen verrichten en zodoende een klein inkomen genereren. Vrouwen in Nepal werken meestal thuis en zijn geheel afhankelijk van hun man, als ze die al hebben!

In Chitwan zijn de neushoorns geteld tussen 6 en 27 april
Dit onder leiding van het WWF en Nepalese organisaties. De éénhoornige neushoorn is een ernstig bedreigde diersoort. In 1950 waren er nog 800 in Nepal; in 1994 nog maar 466; en in 2005 was het aantal teruggelopen naar 446. En nu in 2011 zijn er weer 534... (bron: Himalayan News Service, 23 april 2011). Er zijn diverse organisaties die zich inzetten voor het behoud van deze bedreigde diersoort en dat werpt zijn vruchten af.

In het dorpje Gatgai worden 7 toiletten gebouwd voor de onaanraakbaren
Dit is een zéér primitief dorpje in de jungle. “Save the greater one horned rhino” project en Stichting Project Nepal proberen in afgelegen gebieden de lokale bevolking te voorzien van sanitaire voorzieningen.

In Meghauli zijn weer 3 fietsen gegeven aan de jongens van het voorlichtings-programma.

In totaal zijn er nu al 8 fietsen gedoneerd. Deze jongens gaan van dorp naar dorp en langs diverse scholen in dit gebied om mensen bewust te maken van het behoud van de natuur. In de eerste week van het nieuwe Nepalese nieuwjaar, Baisak, is er een week lang een voorlichtingsprogramma geweest in Chitwan over het behoud van de natuur. “Save the greater one horned rhino” project had een groot aandeel in de voorlichtingscampagne. Televisie en radio waren aanwezig...

Graag wil ik alle mensen bedanken voor het zenden van de mooie, nieuwe, kleurrijke baby-en kinderkleding. Ook dank voor de vele donaties. Het is fantastisch om met ons geld zoveel mensen te mogen helpen in Chitwan. Al die blije gezichten in de dorpen, de kinderen die naar school kunnen, de vrouwen die meer zelfvertrouwen krijgen door hulp en studie. Wonderbaarlijk hoe mensen opbloeien wanneer ze waardering krijgen!

Juist de onaanraakbaren hebben het erg moeilijk in Nepal. Zij behoren tot de kastelozen en hebben nergens recht op. Ze leven buiten de maatschappij. Hun kinderen mogen niet naar school en vrouwen mogen geen water halen uit de waterputten in de dorpen. Dit proberen wij te doorbreken door educatie en hulp te bieden aan deze mensen.

Mede dank zij jullie hulp komt er positieve verandering in het zuiden van Nepal.

Met vriendelijke groeten,

Angelique van Hoof